Vücutta siğiller gibi bir sorunla karşılaşmayan çok az insan vardır. Bu aşırılıklar ergenlerin, yetişkinlerin ve yaşlıların vücudunda ortaya çıkabilir. Genellikle siğiller, bir kişinin görünümünü etkileyen sadece kozmetik bir problemdir. Ve sadece nadir durumlarda bu oluşumlar sağlık için gerçek bir tehdit oluşturur.
siğil nedir?
Cildimiz pürüzsüz bir yüzeye sahiptir. Bununla birlikte, bazı durumlarda, üzerinde çıkıntılı cilt büyümeleri görünebilir. Onlara siğiller denir. Kural olarak, bunlar uzun yıllar boyunca değişmeyen kalıcı oluşumlardır.
Siğillerin ortaya çıkma mekanizması cildin üst tabakasının büyümesidir. Formasyonların boyutları 1 mm'den birkaç santimetreye kadar değişir. Bu parametre, oluşum tipine ve cilt üzerindeki konumuna bağlıdır. Birkaç siğilin birleşmesi sıklıkla gözlenir. Deri etiketleri genellikle etli renklidir, ancak pembe veya kahverengi gibi diğer tonları da alabilirler.
Tıp, siğilleri iyi huylu neoplazmalar olarak sınıflandırır. Büyümezler veya çevreleyen dokuya nüfuz etmezler.
Uluslararası hastalık sınıflandırmasında siğillere aşağıdaki kodlar atanır:
- B07 - viral siğil,
- A63. 0 - genital siğil,
- L82 Seboreik Keratom
Çoğu siğil türü viraldir, cinsel yolla bulaşan siğiller zührevidir ve seboreik keratomlar doğası gereği bulaşıcı olmayan senil siğillerdir.
Aşağıdaki cilt değişiklikleri siğillerden ayırt edilmelidir:
- nevüs (ben),
- Nasır,
- malign tümörler,
- Bazal hücreli karsinom,
- frengiden geniş siğiller.
Bu oluşumlardan bazıları yaşamı tehdit edici olabilir. Bu nedenle, vücutta şüpheli bir oluşum ortaya çıkarsa, bir doktora danışmanız gerekir.
Siğiller neden ortaya çıkıyor?
Siğillerin nedeni genellikle viral bir enfeksiyondur. Siğillerin ortaya çıkma süreci aşağıdaki gibidir. İnsan papilloma virüsü cilt hücrelerini istila eder ve hızla bölünmelerine neden olur. Sonuç olarak, ciltte bir büyüme veya papillom gelişir. Bununla birlikte, virüsün hiçbir ilgisi olmayan siğil türleri vardır.
Aslında, papillomlar her zaman ciltte görünmez. Genellikle bu oluşumlar mukoza zarlarında, mesanede, gırtlakta, servikste vb. Bulunur. Bununla birlikte, siğillere yalnızca ciltte görünen papillomlar olarak atıfta bulunmak gelenekseldir.
Siğiller vücudun herhangi bir yerinde lokalize olabilir. Ancak, bazı türlerin favori noktaları vardır. Örneğin, siğiller genellikle kasık ve anüste oluşur, akrokordlar üst vücuttaki deri kıvrımlarını tercih eder.
İnsan papilloma virüsü vücudun dışında çoğalmaz. Ancak sıcak ve nemli yerlerde uzun süre kalabilir. Bu nedenle insanlar hamamları, saunaları ve yüzme havuzlarını ziyaret ettiklerinde sıklıkla bu hastalığa yakalanabilirler. Ancak virüs dışarıda uzun süre yaşamaz - güneşin ultraviyole radyasyonu tarafından nötralize edilir.
Araştırmalara göre, dünya nüfusunun yaklaşık %80'i bir tür insan papilloma virüsü ile enfekte. Toplamda bu virüslerin iki yüz suşu vardır. Bazı virüsler nispeten zararsızdır, diğerleri papilloma yol açar ve yine de diğerleri malign tümörlere bile neden olabilir. Bazı kabileler insandan insana geçebilir. Sonuç olarak, belirli siğil türleri bulaşıcı olabilir. Ancak, yaygın inanışın aksine, hastalığın kurbağalardan ve kara kurbağalarından ve ayrıca faunanın diğer temsilcilerinden bulaşması imkansızdır. Bu, hayvan papilloma virüslerinin insan vücudunda çoğalmaması ile açıklanmaktadır.
Kişisel iletişim, el sıkışma, ev eşyalarını paylaşma (örn.
Vücuda giren papilloma virüsü her zaman hastalığın ortaya çıkmasına neden olmaz. Genellikle hastalıkla ilişkili faktörler stres, azalmış bağışıklıktır (örneğin, bulaşıcı hastalıklar nedeniyle). Aynı zamanda virüs vücutta birkaç yıl kalabilir ve başlangıç bloklarında bekleyebilir.
Siğil çeşitleri
Doktorlar farklı siğil türleri arasında ayrım yapar:
- yaygın (kaba),
- genç (düz),
- sivri uçlu (kondiloma),
- bunak,
- iplik benzeri.
Doğum lekeleri (nevi) bu tür siğillerden ayrılmalıdır. İstisnalar olmasına rağmen, genellikle doğum lekeleri cildin yüzeyinden çıkıntı yapmaz ve koyu renklidir.
kaba siğiller
Bu tür siğiller zamanın %70'inde oluşur. Papilloma virüsü neden olur. Dışa doğru, kaba (sıradan) papillomlar, cilt yüzeyindeki küçük yarım daire biçimli yapılara benziyor. Genellikle tamamen ağrısızdırlar. Oluşumların boyutu birkaç mm ila 1 cm arasındadır, yüzeyleri genellikle düzensiz, engebelidir ve genellikle karnabaharın yüzeyini andırır. Renk - ten rengi, gri, sarımsı kahverengi. Ortak yerler - eller, yüz, parmaklar, dudaklar, dizler, dirsekler. Mukoza zarları nadiren etkilenir.
Çoğu zaman, yaygın papillomlar kendi kendine kaybolabilir. Bu tip papillomların özelliği, genellikle bireysel olarak değil, gruplar halinde büyümeleridir. Çoğu zaman, çevresinde büyüyen küçük olan büyük bir papillom bulunur. En büyük (maternal) papillomu çıkardığınızda, küçük olanlar genellikle kaybolur.
Yaygın papillomlar her yaşta ortaya çıkabilir. Genellikle okul çağındaki çocuklarda görülürler.
genç siğiller
Bu tip papilloma genellikle çocuklarda ve ergenlerde görülür. Ancak olgun yaştaki insanlarda da ortaya çıkabilirler. Bu papillomlara genellikle düz papillomlar denir. Tüm siğillerin sadece %4'ünü oluştururlar.
Genellikle yakınlardadırlar. Ayaklarda ve yüzde, tırnakların yanında, ayak parmaklarının arasında, bacaklarda ve boyunda da görülebilirler. Genellikle vücuttaki hormonal değişikliklerle ilişkilidirler. Sıradan papillomlar gibi önemli bir tehdit oluşturmazlar ve kendi başlarına gidebilirler. Genellikle fiziksel rahatsızlığa neden olmazlar, ancak görünümü daha da kötüleştirebilirler.
Düz papillomlar genellikle ten rengindedir ve cilt yüzeyinin sadece biraz üzerinde çıkıntı yapar (yaklaşık 1-2 mm). 5 mm çapa ulaşabilirler, ancak genellikle kaba olanlardan daha küçüktürler. Düzleştirilmiş papillomlar yaraların ve kesiklerin yakınında görünebilir. Genellikle jüvenil papillomlar düzgün bir yüzeye ve iyi tanımlanmış da olsa düzensiz kenarlara sahiptir. Yüzeyde azgın bir tabaka olmaması nedeniyle parlak görünebilirler.
plantar siğiller
Bu, ayaklarda meydana gelen son derece rahatsız edici bir cilt büyümesi türüdür. Bazen mısırlarla karıştırılırlar. Bununla birlikte, plantar papillomların onları mısırlardan ayıran bir özelliği vardır. Bir plantar siğil hasar gördüğünde genellikle kanar. Bu fenomen mısırlar için tipik değildir. Bacaklardaki papillomlar dışarıdan nasır gibi görünse de genellikle sert ve keratinizedir. Renkleri genellikle kirli gri, koyu veya kahverengi bir tonla kirli sarıdır. Yüzeylerinde siyah noktalar görünebilir.
Çoğu zaman, bacakta bir plantar siğil bulunur. Ama aynı zamanda gruplar halinde buluşabilir ve birlikte büyüyebilirler. Plantar papillomlar sadece derinin dışında büyümekle kalmaz, aynı zamanda daha derinde büyür.
Dışarıdan, bu tip siğiller sıradan siğiller gibi görünebilir. Genellikle yarım daire şeklindedirler. Ancak, bir kişi sürekli olarak böyle bir cilt oluşumu geliştirirse, düzleştirilmiş bir şekil alabilir.
Ayak tabanlarındaki papillomların görünümünün yaşla pek ilgisi yoktur, hem genç hem de yaşlılarda ortaya çıkabilirler. Bu oluşumlar çocuklarda da gözlenebilir.
Plantar papillomlar, yürürken rahatsızlığa ve hatta şiddetli ağrıya neden olabilir. Böyle bir çıkıntıya bastığınızda, küçük bir çakıl taşına basıyormuşsunuz gibi görünecektir. Dışa doğru, siğiller bazen dikenlere benzeyebilir. Bu nedenle, insanlar bu tip papilloma dikenleri olarak adlandırırlar.
Sakin bir durumda, bu oluşumlar kaşıntıya neden olabilir. Diğer papillom türleri gibi, papilloma virüsünün etkisi altında plantar siğiller gelişir. Virüs genellikle çevreden ayak derisine bulaşır. Örneğin, lastik ayakkabısız bir havuzu ziyaret ederken bu virüsü kapmak nadir değildir. Rahatsız ayakkabılar, genellikle ayakkabıların ayaklara sürtündüğü yerlerde ortaya çıktıkları için cilt lezyonlarının ortaya çıkmasına da katkıda bulunur. Aşırı terleme ve yetersiz ayak hijyeni de buna katkıda bulunur.
Virüsü cildin diğer bölgelerine yayabileceğinden, tabandaki papillomlara elinizle dokunmanız önerilmez.
Plantar siğillerin tedavisi
Bazen bu tip papillomlar kendi kendine kaybolabilir. Bu, zamanın yaklaşık yarısında gerçekleşir. Ancak bazen bu anın beklemesi uzun zaman alır ve herkes bunu karşılayamaz, özellikle de eğitim acı verici duyumlarla kendini gösterdiğinde. Ayaktaki bir çıkıntı keskin ağrıya neden oluyorsa, yürümeye izin vermiyorsa, çıkarılması gerekir. 1 cm'den büyük oluşumlar da kaldırılmalıdır. Çıkarma işlemi sadece doktor muayenehanesinde yapılabilir.
Bacaktaki oluşumun herhangi bir papilloma tipine ait olduğuna dair herhangi bir şüphe varsa, doktor bir dizi teşhis prosedürü uygulayabilir. Buna stratum corneum'un kazınması ve analizi, papilloma virüsü genomunun varlığı için PCR analizi dahildir. Formasyonun şeklini ve boyutunu belirlemek için ultrason muayenesi yapılır. Bacaktaki siğiller, sifiliz siğillerinden ayırıcı tanı gerektirir. Bununla birlikte, kural olarak, bacakta papillom teşhisi zor olmadığı için kapsamlı teşhis önlemleri alınmaz.
İlaç bazen ayaktaki büyümeyi gidermek için denenebilir. Siğillerin giderilmesi için salisilik asit, nekrotize edici ajanlar, dondurma aerosolleri ve özel sıvalar içeren müstahzarlar uygundur. Bununla birlikte, ilaçla çıkarma genellikle hızlı bir süreç değildir. Sadece tıbbi tesislerde bulunan aletler yardımıyla tabandaki bir siğilden hızlı bir şekilde kurtulabilirsiniz. Bunlar yöntemler olabilir:
- Lazer,
- cerrahi,
- elektrokoagülasyon,
- kriyotahribat,
- Radyo dalgası.
Her prosedür türünün kendine göre avantajları ve dezavantajları vardır. Örneğin cerrahi yöntem, cildi ciddi şekilde yaraladığı için daha çok büyük cilt çıkıntıları için kullanılır.
Genital siğiller
Bu özel bir siğil türüdür. Çoğunlukla genital bölgede bulunurlar. Papilla gibi göründükleri için şekilleri de sıra dışıdır (dolayısıyla isimleri). Bununla birlikte, siğiller ayrıca karnabahar veya horozu andıran düzensiz bir şekle sahip olabilir. Bu tür siğillere neden olan virüsler genellikle cinsel yolla bulaşır. Anüs içindeki mukoz membranlarda da kondilomlar görülebilir. Bu nedenle, bu tür siğiller genellikle anogenital veya zührevi olarak adlandırılır. Daha nadiren, koltuk altlarında, meme bezlerinin altındaki kadınlarda kondilomlar bulunur. Siğiller etli ila pembe renktedir. Bazen birden fazla genital siğil birlikte büyüyebilir. Bu tip kondilomlar da büyük boyutlara ulaşabilir. Siğiller cinsel ilişki sırasında ve dışkılama sırasında ağrılı hislere neden olabilir. Yaralanırlarsa kanabilirler. Genital siğilleri olan kadınlarda rahim ağzı kanseri de gelişebilir.
İplik siğiller
Bu siğil türü çok yaygındır. Nematodlar veya akrokordlar genellikle büyük gruplar halinde büyür. İnce derili alanlar için akrokorları tercih edin. Bu koltuk altları, boyun, omuzlar, göz kapakları ve burun deliklerinin alanıdır. Kadınlarda kasık bölgesinde, meme bezlerinin altında oluşabilir. Genellikle bir kişiyi rahatsız etmezler veya zarar vermezler, ancak kaşıntılı olabilirler.
Dışa doğru, iplik siğiller uzun ipliklere benzer. Bununla birlikte, genellikle küresel veya yarım küre şeklindeki kalın bir gövdenin bağlı olduğu ince iplik benzeri bir gövdeye sahip olan akrokorlar sıklıkla bulunur. Ayrıca ipliğe benzerler. Bu tür siğiller sarkık olarak adlandırılır.
Bu tipteki siğillerin çoğu 1 mm ila 5 mm boyutundadır. 1 cm'den büyük akrokorlar da vardır, bazen birkaç nematod birlikte büyür.
Akrokordlar çocuklarda nadirdir. 35 yaş üstü insanlar için tipiktir. Ve yıllar geçtikçe sayıları genellikle artar. Bu siğil türlerinin %100'ü 70 yaş üstü kişilerde görülmektedir. Vücuttaki çok sayıda akrokort eğilimi de kalıtsal olabilir. Akrokordlar genellikle fazla kilolu olmakla ilişkilendirilir. Kadınlarda, hamilelik sırasında ortaya çıkabilirler.
Filamentli siğiller hoş olmayan bir kaliteye sahiptir. Bir meme ucu yırtılırsa, yakında yerine yenisi çıkar. Akrokordlar nadiren kendi başlarına devam ederler. Görünümünüz, artan terleme ve azalan bağışıklık ile desteklenir.
yaşlılık siğiller
Bu siğil türünün başka bir adı vardır - seboreik keratom. Genellikle 60 yaş üstü kişilerde görülür. Diğer siğil türlerinin aksine, senil keratomlara insan papilloma virüsü neden olmaz. Oluşmalarının kesin nedenleri açık değildir. Keratomlar büyük olasılıkla vücuttaki yaşa bağlı değişikliklerle ilişkilidir. Epidermisin bazal tabakasından gelişirler, bu nedenle sıklıkla bazal hücreli papillomlar olarak adlandırılırlar. Bu tam olarak isim olmasa da, gerçek papillomlara yalnızca virüsler neden olur. Kalıtım, bu neoplazmaların gelişiminde önemli bir rol oynar. Senil keratomlar sıklıkla melanomlara benzeyebilir. Bu nedenle, ortaya çıktıklarında, teşhis koyabilmesi için bir doktora danışmak gerekir. Ancak yaşlanan keratomlar genellikle tedavi gerektirmez ve malign tümörlere dönüşmezler.
Dışa doğru, keratomlar 1-2 mm kalınlığında pembe veya sarımsı papüllere benziyor. Boyutları 2 mm ile 3 cm arasında değişmektedir. Bazen bu tip siğiller 4-6 cm büyüklüğe ulaşır. Keratomlar yağlı, kolayca çıkarılabilir bir kabuğa sahiptir. Yüzeyi dalgalı gibi düzensizdir. Çoğu zaman, keratomlar büyüdükçe mantar şapkası gibi olur ve rengi siyah veya koyu kahverengiye dönüştürür. Yüzeyleri sertleşir ve çatlayabilirler.
En sık görülen keratomlar boyun ve göğüstedir. Gruplar halinde gözlemlenebilir. Ellerde ve yüzde daha az görülürler. Mukoza zarında bulunmazlar. Genellikle vücutta 20'den fazla keratom yoktur. Bir kişinin çok fazla yaş siğilleri olduğunda, genellikle kalıtsal faktörlerden kaynaklanır.
Senil keratomlar kendi kendine kaybolmazlar. Vücutlarında aşırı miktarda seboreik keratom bulunan kişilerin yeni büyümeyi önlemek için diyetlerindeki C vitamini miktarını artırmaları önerilir. Ayrıca doğrudan güneş ışığından, aşırı ısınmadan, hipotermiden ve stresten kaçınmalısınız.
tedavi
Papillomların çoğu ciddi bir tehdit değildir, ancak yaralanırlarsa yaralanabilirler ve kanayabilirler. Bundan sonra, malign tümör geliştirme riski vardır. Papillomlar ve keratomlarda malign dönüşüm riski mollerden çok daha düşüktür.
Papillomlar genellikle çıkarılarak (cerrahi olarak, soğuk, yüksek frekanslı elektrik veya lazer yardımıyla) tedavi edilir. Terapötik tedaviler genellikle daha az etkilidir.
Çıkarma endikasyonu, cilt oluşumundaki ağrı, boyutu, kanaması, şeklindeki değişiklik, rahatsız edici bir yerdeki konumu (örn. parmak ucunda, ayak tabanlarında, genital bölgede), estetik hususlardır. . Siğiller de kaldırılır.